STRES I WYPALENIE ZAWODOWE. Krzysztof Wnęk Leaders Island Podcast 37

Odcinek 37 podcastu Z Warsztatu Lidera: ”Stres i wypalenie zawodowe” to rozmowa z Krzysztofem Wnękiem. Człowiekiem o ciekawym doświadczeniu zawodowym, który w tym osobistym odcinku dzieli się z nami swoją historią nt. stresu i wypalenia zawodowego. Obecnie – szczęśliwego męża jednej żony i ojca 3 synów oraz spełnionego właściciela firmy, która „buduje radość innym”, czyli Figelo.

Wypalenie zawodowe otrzymało już status jednostki chorobowej WHO a za 2 lata będzie mogło być powodem zwolnień lekarskich.  Choć wciąż stanowi niejako temat tabu, to zatacza coraz szersze kręgi w środowisku zawodowym. Niestety wciąż łatwiej nam przyznać się do poważnych nawet chorób, niż do depresji i wypalenia.

W naszej rozmowie poruszamy kwestie związane z przyczynami wypalenia zawodowego i pokazujemy jakie objawy powinny nas zaniepokoić jeśli brakuje nam samoświadomości. Jakie kroki możemy podjąć kiedy zdamy sobie już sprawę z tego, że przeżywamy kryzys, że coraz częściej towarzyszy nam lęk, a nawet lęk przed samym lękiem…

Okazuje się, że nieleczony kryzys związany z wypaleniem zawodowym, poczuciem niezrealizowanych celów lub niewłaściwie obranej drogi zawodowej, stres który nie wynika z monotonii wykonywanych obowiązków, lecz ze świadomości że nie jest się na właściwym miejscu – może prowadzić do depresji, której skutki zagrażają życiu. Mało kto wie, że statystyczny samobójca to czterdziestoletni żonaty i mający dzieci – pozornie “szczęśliwy” człowiek…

W naszej rozmowie pokazujemy, jak potężne znaczenie mają samoświadomość, autorefleksja, wiara oraz gotowość do odważnego zderzenia się z kryzysem. Zderzenie, które przy sprzyjających warunkach równowagi wewnętrznej daje możliwość wdrożenia planu naprawy swojego zdrowia i odzyskania komfortu życia.

Bez względu na to, czy czujemy, że ten problem może dotknąć nas, czy też czujemy, że szczęśliwie, zgodnie ze swoim potencjałem zawodowym i profilem osobowościowym prowadzimy swoje życie –nie zapominajmy o obserwowaniu siebie i codziennej kalibracji miejsca w którym jesteśmy i kierunku w którym zmierzamy.

Miejmy również wrażliwość na otaczających nas codziennie ludzi, bo możliwe, że zdołamy komuś  pomóc wrócić na “właściwy tor” , a w skrajnych przypadkach może nawet ocalimy mu życie…