Największy wypływ na Waszą zdolność przywództwa ma… Wasza umiejętność zarządzania całym sobą.
Spis treści:
Chciałbym skraść parę Waszych chwil, aby przedstawić kilku niespodziewanych nauczycieli przywództwa. Z niedowierzaniem obserwuję ich pozytywny wpływ na moje umiejętności wywoływania korzystnych i pożądanych rezultatów, które do niedawna pozostawały dla mnie nieosiągalne.
Pierwszy z nich jest profesorem medycyny rehabilitacyjnej w Nowym Jorku – poświęcił swoje życie uzdrawianiu ludzi z przewlekłych bólów pleców – Dr John E. Sarno. Drugi jest psychologiem klinicznym. Zniechęcił do siebie wielu kolegów po fachu oznajmiając podczas branżowej konferencji, że dobry barman wielokrotnie czyni więcej dobra niż cały przemysł psychologiczny. Później stworzył proces zwany Komunikacją bez Przemocy (NVC) – Marshall Rosenberg. Ostatni jest przywódcą duchowym – Eckhart Tolle. Jest powód, dla którego zestawiam tych trzech w jednym felietonie, aczkolwiek, zanim go ujawnię, chciałbym przedstawić kilka scenek z mojego życia.
Pierwsza dzieje się w globalnej korporacji, gdzie biorę udział w ogólnoświatowym programie podniesienia produktywności. Mamy inspirację, w którym kierunku chcielibyśmy żeby organizacja się zmieniła, i sam dostałem swój kawałek do implementacji. Dobrze wiem, także dzięki samoobserwacji, że w korporacjach, które najczęściej są zarządzane hierarchicznie (lub zmatriksowane), rzadko słucham zewnętrznych konsultantów, którzy pojawiają się jak grom z jasnego nieba i twierdzą, że znają wszystkie odpowiedzi. Chyba że… wspiera ich mój bezpośredni szef i kadra zarządcza.
Ogólnie, obserwuję jak reagują oni na to, co konsultanci mówią, czy ich słuchają, czy szanują? Czy sami stosują się do ich rad? Czy zarząd wyższego szczebla wspomina o zmianach w kierunku których pchają nas konsultanci? Jeżeli nie, to zaczynam grać w “pozorną współpracę” i “oczywiście, że się podporządkuję. A teraz odejdź i daj mi robić pracę po staremu.”
– Marion, strumień który oddelegowałaś mi do wdrożenia wymaga znacznej zmiany w zachowaniu docelowych pracowników. Chciałbym zwiększyć prawdopodobieństwo sukcesu i użyć twojego autorytetu do…– Co masz na myśli mówiąc zwiększyć prawdopodobieństwo? Są jakieś problemy? Nie jesteś w stanie wykonać tego sam? Właśnie po to Cię zatrudniłam.
– Nie, Marion. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. Przecież wiesz, że możesz na mnie liczyć. Zatrudniłaś profesjonalistę!
– Szefie, z całym szacunkiem, ale plan którym się właśnie podzieliłeś… nie zadziała.
– Yyyyy… Wanda, no faktycznie nie mieliśmy okazji omówić tego planu jako zespół. Czy wystarczą Ci 2 minuty na podzielenie się swoimi obawami?– Ta funkcjonalność jest piekielnie trudna do przetestowania. Musimy odtworzyć warunki wyścigu o dostęp do naszych serwerów, nakładające się sekwencje… martwi mnie czas przeznaczony na realizację i brak odpowiedniego środowiska testowego…– Cholera – włącza się klient – Masz rację. Faktycznie zapomnieliśmy, że to się będzie wykonywać równolegle na wielu maszynach naraz…
Marshall Rosenberg rozpoznaje dwie jednostki w naszym mózgu, które walczą o to, kto trzyma kierownicę w każdym momencie naszego życia, każdej rozmowie. Generał (Głos 1) i Sędzia (Głos 2). Obydwoje dbają o nas jako całość, i stosują różne strategie, żeby zmaksymalizować nasze bezpieczeństwo, dobrostan nas samych oraz tych, o których dbamy i za których bierzemy odpowiedzialność.
Dr Sarno w swojej książce “The Divided Mind” nazywa ten pierwszy element starą, prymitywną częścią naszej “jednostki obliczeniowej”, umieszczoną głęboko, powyżej pnia mózgu. Ten drugi, nowy mózg, kora mózgowa, mózg rozsądku, wyższej inteligencji, komunikacji i moralności. Czasami rozsądek bierze górę, czasami dominuje bardziej dziecinna, gadzia część ludzkiej natury. Wszyscy trzej: Rosenberg, Sarno i Tolle (w książce “Nowa Ziemia”) wprowadzają trzeciego ważnego gracza na scenę: wyparte emocje, traumy z przeszłości (także skumulowane mini-traumy z codziennej pracy) lub ciało-bolesne, jak nazywa je Eckhart. Trzeci gracz sprawdza jak dużą moc przejmowania sterów mają wspomniane części umysłu. Wspomniane elementy to i tak jest najprawdopodobniej duże uproszczenie tego złożonego systemu.
Czy przypominasz sobie jakąś intensywną sytuację, kiedy po jej zakończeniu, byłeś zagubiony i zadawałeś sobie pytanie – Czemu tak zareagowałem? Czemu ponownie? – Jeżeli tak, to uznałbym to za dowód, że Twoja nieświadoma część umysłu przejęła na moment kontrolę. Przez chwilę nie wybierałeś świadomie – samo się działo, samo mówiło. Studiowanie i praktykowanie wiedzy zebranej i przekazanej przez Sarno, Rosenberga i Tolle może pokazać Ci jak mieć dostęp do wolnej woli częściej niż rzadziej. Autorów i nauczycieli którzy o tym piszą jest o wiele więcej. Ja poznałem tych na mojej drodze…
Jeżeli dążysz do ponadprzeciętnych umiejętności przywódczych, potrzebujesz uhonorować istnienie, nauczyć się obserwować i zaprzyjaźnić z Twoimi wewnętrznymi pomocnikami. Potrzebujesz dowiedzieć się kim razem jesteście 🙂 Wspomniane elementy współdecydują we wszystkich sytuacjach w Waszym życiu, i tak długo jak jesteście na Ziemi, pozostaną one zintegrowaną lub niezintegrowaną częścią Was.
Dariusz Klupi
Były programista i projektant systemów informatycznych. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie “czemu grupa inteligentnych, doświadczonych ekspertów nie jest w stanie dostarczyć wysokiej jakości rozwiązania w skończonym czasie?” odkrył ruch Agile, Komunikację bez Przemocy (NVC), psychologię rozwojową organizacji, współczesną duchowość i nowoczesne przywództwo. Obecnie wciela te idee w życie w miejscach, które tego pilnie potrzebują.
